آرشیو فروردین ماه 1401

پروتكل درمان شناختي رفتاري اختلال استرس پس از سانحه در 51 صفحه ورد قابل ويرايش به زبان فارسي با فرمت doc به همراه فايل زبان اصلي پروتكل

ويژگي هاي كلي محصول :

آماده سازي در ۱2 جلسه درماني

شامل توضيحات كامل درباره بيماري، تشخيص آن ، مفهوم ، اصول شناخت بيمار، شرح كامل 12 جلسه ارزيابي و درمان و منابع

توضيح كاملِ تك تكِ مراحل هر جلسه

در 51 صفحه ورد قابل ويرايش با زبان فارسي با فونت bnazanin اندازه ۱۴ فاصله خطوط ۱.۵

رفرنس دهي معتبر + تمامي منابع استفاده شده

برگرفته از فصل 6 كتاب International Handbook of Cognitive and Behavioural Treatments for Psychological Disorders كه به رايگان همراه فايل دريافت مي كنيد .

نحوه دريافت : بلافاصله پس از پرداخت آنلاين، قادر به دانلود خواهيد بود .

فهرست مطالب موجود :

معرفي

بروز علائم به 3 دسته گروه تقسيم مي شوند.

تئوري يادگيري

تكنيك هاي مديريت اضطراب

تئوري پردازش احساسي

تكنيك هاي ارائه شده

درمان پردازش شناختي

پروتكل درمان پردازش شناختي  ( جلسه به جلسه )

جلسه اول (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه دوم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه سوم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه چهارم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه پنجم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه ششم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه هفتم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه هشتم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه نهم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه دهم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه يازدهم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

جلسه دوازدهم (مراحل و توضيحات هر مرحله)

حساسيت پذيري چشمي و پردازش مجدد

دستورالعمل هاي آينده

مراجع و منابع (6 صفحه)

بخشي از متن :

اختلال پس از سانحه (PTSD) يك الگو از علائم را توصيف مي كند كه ممكن است در افرادي كه تجربه ي استرس هاي پس از حادثه را داشته اند، پيشرفت كند.

PTSD با يك تشخيص رسمي در 1980 با ظهور DSM-III (APA,1980) ايجاد شد. اگر چه بسياري از علائم PTSD از قبل شناخته شده بود. معيار ها به طور عمده از مطالعه بر روي سربازان جنگي حاصل شد. اما از آن زمان PTSD به طيف گسترده اي از گروه هاي آسيب ديده مانند بازماندگان تجاوز جنسي، سوء استفاده  جنسي در كودكي، سوء استفاده فيزيكي ( مانند خشونت )، مجازات و همچنين بلاياي طبيعي يا انساني به كار برده شد. براي تشخيص PTSD مطابق DSM-IV (APA, 1994) فرد ابتدا بايد تجربه، شواهد يا در غير اين صورت با يك رويداد كه شامل مرگ واقعي، تهديد به مرگ ، آسيب جدي يا تهديد جسمي، فيزيكي است، داشته باشد. ثانيا ، پاسخ فرد به اين رويداد شامل ترس شديد، بيزاري يا درماندگي باشد. بنابراين رويداد به عنوان ضربه اي تعريف مي شود كه شامل مرگ و يا آسيب جدي يا تهديد به مرگ و آسيب است و فرد نقش منفي قوي اي در پاسخ به رويكرد دارد.

در نسخه هاي قبلي DSM (APA, 1980; 1987) يك عامل استرس زاي آسيب زننده به عنوان يك رويداد خارج از تجربه ي معمولي انسان تعريف شده است كه تقريبا هر كسي آن را به شدت مضطرب مي يابد.متاسفانه، به لحاظ تكنيكي، تجربه هاي رايج آسيب زننده مانند سوء استفاده هاي دوران كودكي، خشونت خانوادگي و تجاوز جنسي به علت فراواني آن ها حذف شده اند. تعريف     DSM-IV مشكل را از بين برده و تأكيد مي كند كه تهديد مستقيم يا غير مستقيم به طور ويژه باعث آسيب رساندن يك رويداد باشد. اين از مطالعات متعدد تحقيقاتي حاصل شد كه فهميدند كه تجربه ي تهديد زندگي يك عامل پيش بيني كننده مهم در پيشرفت PTSD است (Blank,1993; Davidson & Smith, 1990; Kilpatrick & Resnick, 1993; March, 1993).

نمونه اي از جلسات پروتكل درماني :

جلسه 1:

1. بررسي اجمالي درمان
2. آموزش: PTSD و نشانه ها
3. جمع آوري اطلاعات : علائم PTSD مراجع و علائم مربوطه
4. آموزش: تئوري پردازش اطلاعات
5. جمع آوري اطلاعات : حمله ي جنسي به مراجع
6. ارائه ي اهداف و منطق درمان
7. مشخص كردن تكليف خانه : شرح آسيب

اهداف اصلي جلسه 1، آموزش، جمع آوري اطلاعات و ايجاد ارتباط است. به مراجع اطلاعاتي راجع به PTSD شرح داده مي شود، اطلاعات تئوري پردازش  ( از جمله تركيب و تطابق ) چرايي PTSD  و چگونگي حفظ آن توسعه مي يابد.

معالج، مراجع را دعوت به بحث درباره ي نشانه ها مي كند كه براي او مشكل تر است و تأكيد مي كند كه براي افرادي كه در معرض آسيب بوده اند، تجربه ي چنين مواردي از علائم رايج است. در چارچوب اين اطلاعات ، معالج يك مرور كلي از اجزاي درمان ارائه مي دهد. اهداف اصلي درمان را بيان مي كند و پايه ي درمان را فراهم مي سازد ( تئوري و منطق CPT را در بالا ببينيد )

هدف از اين كار اين است كه به مراجع كمك كند بفهمد كه درمان چيست و اهميت پيشگيري از درمان را بفهمد. از آنجايي كه رفتار اجتنابي يك جزء اصلي از PTSD است وممكن است با درمان همراه شود، به مراجع هشدار داده مي شود و تشويق مي شود كه از تمايل به انجام جلسات درمان آگاه شود يا  تكاليف خانه واگذار شده را كامل كند. معمولا با پيش بيني رفتار اجتنابي و مشخص كردن هر تلاش بعدي براي دوري از اجتناب كردن، اكثر مراجعين كاملا با پروتكل درماني موافقت مي كنند. يكي ديگر از اهداف مهم اين است كه از مراجع دعوت مي شود كه درمان را به عنوان يك همكاري بين مراجع و معالج ببيند و درك كند كه موفقيت بستگب به تلاش مراجع و معالج دارد. علاوه بر اين، معالج از مراجع مي خواهد به طور خلاصه آنچه برايش اتفاق افتاده را شرح دهد. بسياري از مراجعين ما در حال حاضر تحت يك ارزيابي گسترده اند. بنابراين نيازي به بررسي عمق اين مرحله ، نه در مورد ويژگي هاي آسيب  و نه نشانه هاي بيمارنيست. به هر حال، با در نظر گرفتن آسيب، معالج قادر به تعيين يك حالت غير داورانه براي پروتكل درمان است و مي تواند بيان كند كه تمركز درمان به طور مستقيم بر تجربه ي آسيب خواهد بود. اين همچنين اجازه مي دهد تا معالج و مراجع با يكديگر آشنا شده و براي معالج شروع پيش بيني مراجع است. در پايان جلسه، از مراجع خواسته مي شود كه حداقل يك صفحه در مورد مفهوم آسيب خود با توجه به باور هايش در مورد خود و ديگران بنويسد.

جلسه ي 2:

1. مرور تكليف: مراجع نظرات خود را اظهار مي كند
2. شناسايي نقاط ضعف
3. معرفي ارتباط بين افكار و احساسات
4. معرفي صفحات A-B-C
5. تكليف خانه : صفحات A-B-C

هدف اين جلسه، شروع شناسايي نقاط ضعف مراجع است. در ابتدا معالج از مراجع در مورد اظهار نظراتي كه نوشته است و چيز هايي كه از آن ياد گرفته است سوال مي كند. اين به طور مختصر پردازش مي شود و مراجع براي تلاش هايش در شروع تفكر درباره ي تجربه ي آسيبش تشويق مي شود.  سپس، از مراجع خواسته مي شود تا اظهار نظرات خود را با صداي بلند بخواند. وظيفه معالج اين است كه به نكات مهم اظهار نظرات گوش كند. هنگامي كه مراجع تمام كرد، معالج به مراجع كمك مي كند تا نكات مهم را شناسايي كرده و برخي را به طور خلاصه شرح دهد. تلاش به هيچ چالش واقعي اي در اين مرحله نمي شود. گاهي اوقات ممكن است معالج نقطه ضعف بعدي را براي تعيين اين كه باورهايش چقدر عميق است استفاده كند. به عنوان مثال، براي يك مراجع كه مي گويد فكر مي كند كه به هيچ مردي نمي تواند اعتماد كند، معالج مي تواند بپرسد آيا هيچ مردي نيست كه شما به او اعتماد كنيد؟ حتي يك نفر؟

بيشتر مراجعين مي توانند حداقل يك يا دو مرد را معرفي كنند و اين مي تواند به آن ها كمك كند تا بفهمد كه اين باور مطلق نيست. ديگران ادامه مي دهند كه آن ها هرگز ملاقات با فردي كه قابل اعتماد بود نداشته اند. اين به معالج مي گويد كه مراجع چه انعطافي نشان مي دهد و كار چقدر پيش مي رود. اين پروسه همچنين به مراجع ديدگاه هاي ديگر ممكن را معرفي مي كند. بيشتر مراجعين اين وظيفه را تكميل مي كنند. با اين حال، هنگامي كه رفتار هاي اجتنابي قوي اند، برخي مراجعين ممكن است بدون انجام تكاليف خود به مرحله ي بعدي بروند. در چنين مواردي ضروري است كه معالج با ملايمت آن را برچسبي با عنوان اجتناب بزند ( هرچند بهانه اي براي مراجع ) و سپس مراجع را مجبور به انجام تكليف در جلسه با معالج كند و تكليف دوباره واگذار مي شود. اين، اين پيام را القا مي كند كه تكاليف مهم اند و نمي توان از آن ها اجتناب كرد. پس از آن ارتباط بين افكار و احساسات معرفي شده است. به عبارت ديگر، آنچه ما فكر مي كنيم بر چگونگي احساس و علم ما مؤثر است. به عنوان مثال يك دانش آموز در امتحان شكست مي خورد او به خود مي گويد:"من يك احمق هستم ". اين انديشه منجر به احساساتي مانند غم و ناراحتي  ( در خود) مي شود. اگر ، با اين حال، او به خود بگويد :" تو خيلي مطالعه نكردي ، تو بايد براي امتحان بعدي بيشتر مطالعه كني."، دانش آموز ممكن است احساس ناراحتي كمي داشته باشد كه او مطالعه نكرده و قصد دارد دفعه ي بعد بهتر عمل كند. افكار دقيق يا اظهار نظرات خود منجر به احساسات مناسب مي شود در حاليكه تصورات نادرست و اظهار نظرات احساسات نا مناسب و غير ضروري را ايجاد مي كند. تصورات نا درست يا نامنطبق نتيجه اي از تشبيه و جايگزيني نامناسب اند. درك اين ارتباط بعد از درمان زماني كه مراجع به چالش فكر كردن درباره ي اين نكات مي رسد مهم است. به منظور آموزش به مراجع، چگونگي مرتب سازي افكار و احساسات ، صفحات A و B و C معرفي شده اند ( شكل 1-6 ). ستون A براي رويداد هاست. ستون B براي افكار  و ستون C براي احساسات  است. در مثال بالا " من در امتحان شكست خورده ام " در ستونA  نوشته شده است. " من يك احمق هستم " در ستون B و "من احساس غم و ناراحتي مي كنم " در ستون C نوشته شده است. گاهي اوقات ما كلمات " من احساس مي كنم" را در مقابل يك فكر قرار مي دهيم ( من احساس مي كنم يك احمق هستم  ) و آن را يك احساس در نظر ميگيريم در حاليكه واقعا يك فكر است ( من احمق هستم ) كه باعث غم و عصبانيت مي شود. بنابراين، مراجع 4 احساس اساسي ارائه مي دهد : عصبانيت، غمگين بودن، خوشحالي و ترس. هر يك از اين ها مي تواند شدت متفاوتي داشته باشند و يا با ساير احساسات تركيب و احساسات جديدي بسازند. بنابراين ، از مراجع خواسته مي شود براي تشخيص احساسش بر اين 4 احساس تمركز كند. براي تكليف خانه، مراجع بايد حداقل 2 صفحه ي A-B-C را هر روز انجام دهد.يكي بايد درباره ي فكر در مورد تجاوز و ديگري مي تواند در مورد يك اتفاق روزمره مثبت يا منفي باشد. از آن جايي كه اكثر افراد راحت تر وقايع و يا احساسات را مي يابند به مراجع براي شروع ستون A يا C معرفي مي شود.

پكيج (پروتكل) درمان شناختي رفتاري براي افسردگي در 59 صفحه فارسي در قالب فايل ورد قابل ويرايش

توضيحات ابتدائي

آماده شده در 6 جلسه درماني

بصورت آموزش گروهي و فردي و داراي توضيحات كامل هر جلسه

59 صفحه ورد (58 صفحه مطلب و 1 صفحه منابع)

قابل ويرايش با فونت B lotus سايز 14 و فاصله خطوط 1.5

داراي رفرنس معتبر و به شيوه APA

توجه : متن جلسات داخل فايل دقيقا به همين شكلي است كه در توضيحات پايين آمده است. چنانچه اينجا شرح خاصي براي جلسه نميبينيد، داخل فايل نيز به همين صورت است. چنانچه شرح جلسه اينجا آورده شده باشد، يعني فايل دريافتي نيز حاوي شرح جلسات است.

فهرست مطالب

جلسه اول - ايجاد ارتباط و آموزش بيمار

جلسه دوم - فعال سازي بيمار

جلسه سوم - بازسازي شناختي (۱)

جلسه چهارم- بازسازي شناختي (۲)

جلسه پنجم - حل مساله

جلسه ششم پيشگيري از عود

كاربرگ فعال سازي رفتار

كاربرگ جدول فعاليت هاي روزانه

كاربرگ سوالاتي براي به چالش كشيدن افكار منفي

كاربرگ ثبت افكار

كار برگ به چالش كشيدن افكار منفي

كار برگ حل مساله

كار برگ پيشگيري از عود

كار برگ مديريت بحران

برگه اطلاعات پيشگيري از عود

منبع

نمونه اي از جلسات كه در اين پروتكل وجود دارد

جلسه اول - ايجاد ارتباط و آموزش بيمار

اهداف جلسه:

1- برقراري ارتباط درماني

۲. ارزيابي شدت افسردگي

3. آموزش بيمار در مورد ماهيت افسردگي و درمان هاي موجود

۴. توصيف درمان و قرداد درماني

وسايل مورد نياز:

1- راهنماي مداخله مختصر براي افسردگي

۲. تست افسردگي بك

مروري بر جلسه

جلسه مقدماتي اختصاص به ايجاد ارتباط درماني، ارزيابي و آموزش بيمار و توضيح درمان و قراداد درماني دارد. مراجعه به مركز درمان، قدم بزرگي است كه مراجع براي بهبود برداشته و شما بايد هر كار ممكن را براي ايجاد ارتباط درماني و تسهيل ادامه درمان انجام دهيد. بنابر اين تمركز جلسه بايد روي برقراري اين ارتباط و نيز ارائه اطلاعات ضروري در مورد افسردگي باشد.

    ايجاد ارتباط درماني

يكي از عوامل موثر در موفقيت درمان به ارتباط درمانگر با مراجع برمي گردد. ايجاد چنين ارتباطي يك حادثه نيست بلكه فرايندي است كه قاعدتا از اولين جلسه آشنايي بيمار با درمانگر شروع مي شود. گوش دادن، همدلي و درك موقعيت زندگي بيمار از نگاه وي و قضاوتي نبودن در ايجاد چنين ارتباطي نقش اساسي را ايفا مي كند. در واقع شما بايد از تمامي مهارت هاي مشاورهاي خود بويژه همدلي، ايجاد اميد، پذيرش غيرقضاوتي و انعطاف پذيري براي ايجاد چنين ارتباطي استفاده كنيد. جلسه اول ممكن است براي بسياري از مراجعان، اولين تجربه درماني آن ها باشد و احساس دوگانه اي در مورد درمان داشته باشند. در هر حال، جلسه اوليه يكي از مهمترين بخش هاي فرايند درماني است و مي تواند نقش مهمي در ادامه درمان داشته باشد. برخي افراد هم ممكن است در گذشته تجربه هاي ناخوشايندي داشته باشند. شما بايد به اين احساسات توجه داشته و هر كاري را كه مي توانيد انجام دهيد تا اولين جلسه، تجربه مثبتي براي مراجع باشد.

براي اين منظور مي توانيد پس از معرفي خود، در مورد تصميم بيمار براي آمدن به جلسه درمان بازخورد مثبت بدهيد: " من... هستم و اميدوارم بتوانم به شما براي حل مشكلاتي كه به خاطر آن به اين مركز آمديد، كمك كنم. فكر مي كنم بهتر است جلسه را با اين سوال شروع كنيم كه چي شد كه به اينجا آمديد؟ " " خوشحالم كه تصميم گرفتيد به اينجا بيايد، تصميم گيري و آمدن به جلسات درمان وقتي افسرده هستيم ممكن است كار سختي باشد و شما با اين كار، يك قدم بزرگ را به سوي بهبودي برداشته ايد ".

۲. ارزيابي مشكل و شدت آن

در ادامه، پس از اشاره به منبع و دليل ارجاع، توضيح دهيد براي اينكه بهتر متوجه مشكلات بيمار شويد، ترجيح مي دهيد مشكل بيمار را از زبان خود وي بشنويد. اين كار به شما فرصت مي دهد كه متوجه شويد بيمار چه نگاهي به بيماري خود دارد و علاوه براين مي توانيد اطلاعات مهمي را كه در پرونده ارجاع ثبت نشده است، به دست آوريد. البته مراقب باشيد تاكيد شما بايد روي برقراري ارتباط و فهم بيمار باشد و با پرسيدن سوالات زياد احساس مورد بازجويي قرار گرفتن را در بيمار ايجاد نكنيد. براي اين منظور تا جاي ممكن از سوالات باز استفاده كنيد و سوال در مورد حوزه هاي خصوصي براي مثال روابط جنسي يا مصرف مواد را به بعد موكول كنيد. در ادامه، تست افسردگي بك را به بيمار بدهيد و طبق دستور العمل از وي بخواهيد تا به سوالات پاسخ دهد (پيوست را مشاهده كنيد). تاكيد كنيد هدف از اجراي اين آزمون آن است كه بتوانيد در انتهاي كار ميزان موفقيت درمان و رسيدن به اهداف درماني را ارزيابي كنيد.

٣. آموزش بيمار

آموزش بيمار در مورد ماهيت افسردگي و درمان هاي موجود بخش مهمي از مداخلات رواني اجتماعي براي هر بيماري است. اين آموزش به بيمار كمك مي كند تا علائم بيماري را به عنوان يك بخشي از بيماري ببيند كه مي تواند در مورد آن كاري انجام دهد. چنين نگرشي از يك طرف باعث مي شود كه علائم افسردگي را ناشي از ضعف يا نقص شخصيتي و يا تنبلي نبيند و از طرف ديگر نسبت به درمان آن اميدوار شود. اميدواري نسبت به درمان بويژه در افسردگي كه احساس نااميدي و درماندگي بخشي از تابلوي باليني اين بيماري است در ماندگاري در درمان و تبعيت درماني نقش مهمي بازي مي كند. مواردي كه بايد در آموزش روان شناختي بيمار مورد تاكيد قرار گيرد در زير آمده است:

توصيف علائم و نشانه هاي افسردگي و تفاوت آن با غمگيني براي بيمار توضيح دهيد كه همه ما مواقعي با يا بدون دليل غمگين مي شويم و ممكن است حوصله ديگران و يا انجام كارهاي معمول خود را نداشته باشيم. معمولا اين علائم خفيف بوده و موقتي و زودگذر است و بعد از چند روز از بين مي رود. اين احساس افسردگي است كه با بيماري افسردگي فرق دارد.

چرا اعتماد به ما ؟

وبسايتي كه هم اكنون در آن قرار داريد زير مجموعه سايت آفمَس به نشاني (ofmas.ir) مي باشد و شما را به فروشگاه فايل آفمَس براي خريد انتقال مي دهد. فروشگاه آفمَس داراي نماد اعتماد الكترونيك از وزارت صنعت، معدن و تجارت مي باشد كه در صفحه اصلي اين سايت قابل مشاهده است .

پكيج (پروتكل) درمان شناختي رفتاري براي اختلال اضطراب اجتماعي (فوبي اجتماعي) در 54 صفحه فارسي در قالب فايل ورد قابل ويرايش

توضيحات ابتدائي

آماده شده در 6 جلسه درماني

بصورت آموزش گروهي و فردي و داراي توضيحات كامل هر جلسه

54 صفحه ورد (53 صفحه مطلب و 1 صفحه منابع)

قابل ويرايش با فونت B lotus سايز 14 و فاصله خطوط 1.5

داراي رفرنس معتبر و به شيوه APA

توجه : متن جلسات داخل فايل دقيقا به همين شكلي است كه در توضيحات پايين آمده است. چنانچه اينجا شرح خاصي براي جلسه نميبينيد، داخل فايل نيز به همين صورت است. چنانچه شرح جلسه اينجا آورده شده باشد، يعني فايل دريافتي نيز حاوي شرح جلسات است.

فهرست مطالب

جلسه اول- ارزيابي و آموزش رواني

جلسه دوم - آرام سازي

جلسه سوم - بازسازي شناختي (۱)

جلسه چهارم - بازسازي شناختي (۲)

جلسه پنجم- مواجهه

جلسه ششم - مواجهه و بازسازي شناختي

پيوست

كار برگ تشخيص موقعيت هاي اضطراب زا و اجزاء اضطراب

كار برگ پايش افكار اتوماتيك

كاربرگ مقابله با افكار خود آيند

كاربرگ بازسازي شناختي

كاربرگ فهرست موقعيت هاي شايع اضطراب اجتماعي

كار برگ افكار اتوماتيك در مورد درمان

برگه اطلاعات تحريف هاي شناختي

كاربرگ درجه بندي موقعيت ها

كاربرگ پايش افكار اتوماتيك

منابع

نمونه اي از جلسات كه در اين پروتكل وجود دارد

جلسه اول- ارزيابي و آموزش رواني

اهداف:

1. ايجاد ارتباط

۲. ارزيابي اضطراب اجتماعي

٣. آموزش رواني

وسايل مورد نياز:

۱. پرسشنامه مختصر اضطراب اجتماعي

۲. راهنماي مداخله مختصر در اضطراب اجتماعي

مروري بر جلسه

هدف از اين جلسه، برقراري ارتباط درماني با مراجع است تا اضطراب كمتري را در جلسه تجربه كند و بتواند با درمانگر مشاركت و همكاري داشته باشد. در وهله دوم، ارزيابي مختصري از اضطراب اجتماعي بيمار به عمل مي آيد تا براساس آن مداخلات درماني با وضعيت وي تناسب بيشتري داشته باشد. و در نهايت، اطلاعات پايه اي در مورد اين اختلال و علل و درمان آن در اختيار بيمار قرار داده مي شود.

1. معرفي موضوع جلسه و ايجاد ارتباط

اهداف جلسه را براي بيمار توضيح داده و براي اينكه بتواند احساس راحتي بيشتري در جلسات داشته باشد يك ارتباط توام با اعتماد با وي برقراري كنيد. سعي كنيد جلسات را بگونه اي برنامه ريزي كنيد كه دسترسي بيمار به خدمات درماني راحت بوده و از تشديد اختلال جلوگيري شود. براي اين منظور در ابتداي كار جلسات را زماني بگذاريد كه مركز خيلي شلوغ نيست و يا بيمار كمتر مجبور باشد تا منتظر بماند و يا از خود بيمار سوال كنيد كه ترجيح مي دهد زمان جلسات چه موقع باشد، اطلاعات دقيقي در مورد ساعت، زمان و كجا مي تواند منتظر بماند - ترجيحا در يك مكان خلوت - ارائه دهيد، قبل از شروع جلسات درمان در مورد فرايند درمان توضيح كلي ارائه دهيد و در مورد نگراني هاي وي سوال كنيد و در نهايت، بخاطر داشته باشد تغيير درمانگر براي اين افراد ممكن است استرس آور باشد. بنابراين تا جاي ممكن از چنين اتفاقي پيشگيري كنيد.

۲. ارزيابي

اين اختلال معمولا در نظام مراقبت اوليه كمتر تشخيص داده مي شود و در صورتي كه با افسردگي همراه باشد، معمولا اين اختلال افسردگي است كه به آن توجه مي شود و مورد درمان قرار مي گيرد و لذا اضطراب اجتماعي تشخيص داده نشده باقي مي ماند. بنابراين، كارشناسان مراقبت اوليه بايد نسبت به شناسايي و تشخيص دقيق اين اختلال حساس باشند.

براي ارزيابي اين اختلال ابزارهاي متعددي وجود دارد كه يكي از كوتاهترين آن ها پرسشنامه كوتاه سه سوالي فوبي اجتماعي است. در اين پرسشنامه از فرد مي خواهند تا به هر سوال از ۰ تا ۴ يك نمره بدهد و سپس براساس مجموع نمرات وي، در مورد وي تصميم گيري مي شود. در زير اين سوالات آمده است:

1. ترس از خجالت زده شدن باعث مي شود از انجام يك سري كارها و يا صحبت با مردم اجتناب كنم

٢. من از موقعيت هايي كه در آن مركز توجه هستم، اجتناب مي كنم

٣. بدترين ترس هاي من خجالت زده شدن و يا احمق جلوه كردن است

0= اصلا، 1= يك كمي ۲= تا اندازه اي 3= خيلي زياد ۴= شديد

اگر نمره فرد ۶ يا بالاتر شود بايد براي مورد ارزيابي جامع قرار گيرد. اگر خود شما آموزش كافي را براي ارزيابي جامع اين اختلال دريافت نكرده ايد بايد وي را به متخصص ارجاع دهيد.

وقتي مشخص شد كه بيمار دچار اختلال اضطراب اجتماعي است، براي اينكه بتوانيد يك تصوير اجمالي از ماهيت اضطراب اجتماعي وي به دست آوريد، حيطه هاي زير را مورد ارزيابي قرار دهيد:

1. كدام موقعيت هاي اجتماعي بيمار را دچار اضطراب مي كند و يا از آن اجتناب مي كند؟

٢. بيمار مي ترسد در اين موقعيت ها چه اتفاقي بيفتد؟

٣. در موقعيت هاي اجتماعي چه علائم اضطرابي را تجربه مي كند؟

۴. چه ديدگاه يا تصويري در مورد خود دارد؟

۵. در موقعيت هاي اجتماعي به چه چيز بيش از همه توجه دارد؟

۶. بعد از موقعيت اجتماعي چه افكاري دارد؟ و چطور موقعيت را تحليل مي كند؟

۷. آيا مواد و الكل مصرف مي كند؟

چرا اعتماد به ما ؟

وبسايتي كه هم اكنون در آن قرار داريد زير مجموعه سايت آفمَس به نشاني (ofmas.ir) مي باشد و شما را به فروشگاه فايل آفمَس براي خريد انتقال مي دهد. فروشگاه آفمَس داراي نماد اعتماد الكترونيك از وزارت صنعت، معدن و تجارت مي باشد كه در صفحه اصلي اين سايت قابل مشاهده است .

پكيج (پروتكل) درمان شناختي رفتاري براي افسردگي در 59 صفحه فارسي در قالب فايل ورد قابل ويرايش

توضيحات ابتدائي

آماده شده در 6 جلسه درماني

بصورت آموزش گروهي و فردي و داراي توضيحات كامل هر جلسه

59 صفحه ورد (58 صفحه مطلب و 1 صفحه منابع)

قابل ويرايش با فونت B lotus سايز 14 و فاصله خطوط 1.5

داراي رفرنس معتبر و به شيوه APA

توجه : متن جلسات داخل فايل دقيقا به همين شكلي است كه در توضيحات پايين آمده است. چنانچه اينجا شرح خاصي براي جلسه نميبينيد، داخل فايل نيز به همين صورت است. چنانچه شرح جلسه اينجا آورده شده باشد، يعني فايل دريافتي نيز حاوي شرح جلسات است.

فهرست مطالب

جلسه اول - ايجاد ارتباط و آموزش بيمار

جلسه دوم - فعال سازي بيمار

جلسه سوم - بازسازي شناختي (۱)

جلسه چهارم- بازسازي شناختي (۲)

جلسه پنجم - حل مساله

جلسه ششم پيشگيري از عود

كاربرگ فعال سازي رفتار

كاربرگ جدول فعاليت هاي روزانه

كاربرگ سوالاتي براي به چالش كشيدن افكار منفي

كاربرگ ثبت افكار

كار برگ به چالش كشيدن افكار منفي

كار برگ حل مساله

كار برگ پيشگيري از عود

كار برگ مديريت بحران

برگه اطلاعات پيشگيري از عود

منبع

نمونه اي از جلسات كه در اين پروتكل وجود دارد

جلسه اول - ايجاد ارتباط و آموزش بيمار

اهداف جلسه:

1- برقراري ارتباط درماني

۲. ارزيابي شدت افسردگي

3. آموزش بيمار در مورد ماهيت افسردگي و درمان هاي موجود

۴. توصيف درمان و قرداد درماني

وسايل مورد نياز:

1- راهنماي مداخله مختصر براي افسردگي

۲. تست افسردگي بك

مروري بر جلسه

جلسه مقدماتي اختصاص به ايجاد ارتباط درماني، ارزيابي و آموزش بيمار و توضيح درمان و قراداد درماني دارد. مراجعه به مركز درمان، قدم بزرگي است كه مراجع براي بهبود برداشته و شما بايد هر كار ممكن را براي ايجاد ارتباط درماني و تسهيل ادامه درمان انجام دهيد. بنابر اين تمركز جلسه بايد روي برقراري اين ارتباط و نيز ارائه اطلاعات ضروري در مورد افسردگي باشد.

    ايجاد ارتباط درماني

يكي از عوامل موثر در موفقيت درمان به ارتباط درمانگر با مراجع برمي گردد. ايجاد چنين ارتباطي يك حادثه نيست بلكه فرايندي است كه قاعدتا از اولين جلسه آشنايي بيمار با درمانگر شروع مي شود. گوش دادن، همدلي و درك موقعيت زندگي بيمار از نگاه وي و قضاوتي نبودن در ايجاد چنين ارتباطي نقش اساسي را ايفا مي كند. در واقع شما بايد از تمامي مهارت هاي مشاورهاي خود بويژه همدلي، ايجاد اميد، پذيرش غيرقضاوتي و انعطاف پذيري براي ايجاد چنين ارتباطي استفاده كنيد. جلسه اول ممكن است براي بسياري از مراجعان، اولين تجربه درماني آن ها باشد و احساس دوگانه اي در مورد درمان داشته باشند. در هر حال، جلسه اوليه يكي از مهمترين بخش هاي فرايند درماني است و مي تواند نقش مهمي در ادامه درمان داشته باشد. برخي افراد هم ممكن است در گذشته تجربه هاي ناخوشايندي داشته باشند. شما بايد به اين احساسات توجه داشته و هر كاري را كه مي توانيد انجام دهيد تا اولين جلسه، تجربه مثبتي براي مراجع باشد.

براي اين منظور مي توانيد پس از معرفي خود، در مورد تصميم بيمار براي آمدن به جلسه درمان بازخورد مثبت بدهيد: " من... هستم و اميدوارم بتوانم به شما براي حل مشكلاتي كه به خاطر آن به اين مركز آمديد، كمك كنم. فكر مي كنم بهتر است جلسه را با اين سوال شروع كنيم كه چي شد كه به اينجا آمديد؟ " " خوشحالم كه تصميم گرفتيد به اينجا بيايد، تصميم گيري و آمدن به جلسات درمان وقتي افسرده هستيم ممكن است كار سختي باشد و شما با اين كار، يك قدم بزرگ را به سوي بهبودي برداشته ايد ".

۲. ارزيابي مشكل و شدت آن

در ادامه، پس از اشاره به منبع و دليل ارجاع، توضيح دهيد براي اينكه بهتر متوجه مشكلات بيمار شويد، ترجيح مي دهيد مشكل بيمار را از زبان خود وي بشنويد. اين كار به شما فرصت مي دهد كه متوجه شويد بيمار چه نگاهي به بيماري خود دارد و علاوه براين مي توانيد اطلاعات مهمي را كه در پرونده ارجاع ثبت نشده است، به دست آوريد. البته مراقب باشيد تاكيد شما بايد روي برقراري ارتباط و فهم بيمار باشد و با پرسيدن سوالات زياد احساس مورد بازجويي قرار گرفتن را در بيمار ايجاد نكنيد. براي اين منظور تا جاي ممكن از سوالات باز استفاده كنيد و سوال در مورد حوزه هاي خصوصي براي مثال روابط جنسي يا مصرف مواد را به بعد موكول كنيد. در ادامه، تست افسردگي بك را به بيمار بدهيد و طبق دستور العمل از وي بخواهيد تا به سوالات پاسخ دهد (پيوست را مشاهده كنيد). تاكيد كنيد هدف از اجراي اين آزمون آن است كه بتوانيد در انتهاي كار ميزان موفقيت درمان و رسيدن به اهداف درماني را ارزيابي كنيد.

٣. آموزش بيمار

آموزش بيمار در مورد ماهيت افسردگي و درمان هاي موجود بخش مهمي از مداخلات رواني اجتماعي براي هر بيماري است. اين آموزش به بيمار كمك مي كند تا علائم بيماري را به عنوان يك بخشي از بيماري ببيند كه مي تواند در مورد آن كاري انجام دهد. چنين نگرشي از يك طرف باعث مي شود كه علائم افسردگي را ناشي از ضعف يا نقص شخصيتي و يا تنبلي نبيند و از طرف ديگر نسبت به درمان آن اميدوار شود. اميدواري نسبت به درمان بويژه در افسردگي كه احساس نااميدي و درماندگي بخشي از تابلوي باليني اين بيماري است در ماندگاري در درمان و تبعيت درماني نقش مهمي بازي مي كند. مواردي كه بايد در آموزش روان شناختي بيمار مورد تاكيد قرار گيرد در زير آمده است:

توصيف علائم و نشانه هاي افسردگي و تفاوت آن با غمگيني براي بيمار توضيح دهيد كه همه ما مواقعي با يا بدون دليل غمگين مي شويم و ممكن است حوصله ديگران و يا انجام كارهاي معمول خود را نداشته باشيم. معمولا اين علائم خفيف بوده و موقتي و زودگذر است و بعد از چند روز از بين مي رود. اين احساس افسردگي است كه با بيماري افسردگي فرق دارد.

چرا اعتماد به ما ؟

وبسايتي كه هم اكنون در آن قرار داريد زير مجموعه سايت آفمَس به نشاني (ofmas.ir) مي باشد و شما را به فروشگاه فايل آفمَس براي خريد انتقال مي دهد. فروشگاه آفمَس داراي نماد اعتماد الكترونيك از وزارت صنعت، معدن و تجارت مي باشد كه در صفحه اصلي اين سايت قابل مشاهده است .